Ол кездері мен 16 жаста едім. Менің Жанар есімді сыныптасым болатын. Екеуміздің жасымыз бір болғанмен Жанар менен қарағанда үлкен көрінетін.
Басымнан өткен оқиға ол кездері мүлдем ойымда болмайтын. Менің немесе оның үйінде бірге сабақтарға дайындалатынбыз, әрдайым бірге болатынбыз. Бір күні Жанардың үйіне барғанымызда анасы «Түскі асты дайындап қойдым, мен орталыққа шығып барамын, асқа отырмас бұрын шомылып алыңдар, үстеріңнен тердің иісі шығып тұр» – деп сыртқа шығып кетті. Артынша Жанар екеуміз ваннаға кірдік. Құрбым дереу үстіндегісін шешіп, бір түрсікпен қалды. Мен де қалыспайын деп, бірақ ұяла ұяла түрсігімнен басқасын шешіп душқа кірдік. Назарым Жанардың лимондай екі емшегіне қадалып қалды. Менің көкірегім ол уақытта әрине, әлде қайда кішкентай болатын. Ұялғанымнан көкіректерімді (ия, емшек деп айтуға келмейтін) қолдарыммен жауып, еркін шомылуға беттеу алмай тұрмын. Мұны байқаған Жанар екі қолымнан тартып «Жасырудың қажеті жоқ. Әлде ұялып тұрсың ба?» – деп сұрады. Мен сол ұялған күйі неге екенін білмеймін, «Жоқ, ұялып тұрғаным жоқ» – деп жауап бердім.
Жанар қолына шампунь алып «Кел бір бірімізді жуайық» – деп шампуньді көкіректеріме құйып, көпіртіп омырауымды уқалай бастады. Көкіректерімнің ұштары мұндай әрекеттен тастай болып қатып қалды. Кеудемді жуамын деп үрпілерімді саусақтарының арасына алып қысып қысып қояды. Сосын шампуньді маған ұзатып «Қанекей, сен де маған жаса» – деді. Оны айтпаса да ішімнен құрбымның емшектерін ұстағым келіп тұрған. Шампуньді молынан құйып Жанардың емшектерін уқалай бастадым. Маған жасағандай мен де оның емшектерінің ұштарын қысып ойнай бастадым. Жан дүнием қозып, айтып түсіндіре алмайтын сезімдерім оянып бұл ойыннан ләззәт ала бастадым. Жанардың көзіне қарасам, көздерін жұмып ол да менің әрекеттерімнен ләззәттанып тұр екен. Екеуімізге де ұнағаны соншалықты, бір мезетте екеуміз де бір біріміздің көкіректерімізді уқалай бастадық. Сосын Жанар «Қанекей емшектеріміздің ұштарын бір бірімізге тигізейік» – деп емшектерін менің көкірегімнің ұшына тигізіп айналдыра қозғала бастады. «Ұнады ма?» – деп сұрағанда тек «Ия» – деп жауап бергеннен басқаға шамам келмеді.
Осы тұста Жанар қолдарымен менің белімді орағандай ұстап өзіне қарай тартты. Бұдан соң тек көкіректеріміз ғана емес, денелеріміз толықтай бір біріне жабысқан еді. Душтың астында вальс билегендей бір бірімізге жабысып тұрғанымызды әлі күнге дейін ұмытқан жоқпын. Бірақ Жанар бірден еріндеріме жабысып сүйе бастағанда мұндайды күтпеген мен ауа ала алмай қалдым. Кішігірім кідірегеннен соң бұған да үйреніп, мен де тіліме еркіндік беріп, сүйіскеннен рахаттана бастадым. Қазір ойлап қарасам ол кезде өте нашар сүйіскен екенбіз, бірақ сол мезеттерде бүкіл денем балқып, аяқтарым тітіркеніп кеткен еді. Жанардың қолы асықпай менің белімнен құйрығыма қарай түсті де, бөксемді ысқалап «Түрсігіңді шеш» – деп өзі де соңғы лыпасын шешім тастады. Менің көздерім қашан да мені ойландырған Жанардың күнтимесінен ала алмай қалдым. Күнтимесі сондай тәтті болып көрінді! Жанардың күнтимесіне де менікіне секілді енді-енді қыл өсе бастапты.
Түрсігімді шешуде кідіріп қалғанымды көрген Жанар «Ұялма, қанекей» – деп менің түрсігімді де шешіп тастады. Сосын бір қолына молынан шампунь алып, екінші қолына шлангты ұстап абайлап күнтимесімді уқалап жуа бастады. Клиторымды айналдыра уқалағанда өзімді тоқ ұрғандай сезіндім. Сосын алақанын ары бері уқалап күнтимесімді шампуньмен жуып шықты. Ләззәттан дір дір етіп, ішімнен күнтимесімді одан да жылдамырақ уқалауын қалап тұрмын. Жанар «бұрыл» деп қолдарымды душтың қабырғасына тақап, арқамнан бастырып, белімді төмен түсірді. Бөксем толығымен «Арқа, мен мұндамын!» дегендей шығып тұр. Белімнен бастап бөксем тура бойлай шампунь төгіп, жақсылап көпіртіп, бір қолымен құйрықтарымды екіге айырып, тесігімді көбіктетіп жуып шықты. Мұндайды күтпеген мен бір ауыз сөз айта алмай аузыма құм құйылғандай тұрып қалдым. Ол болса құйрықтарыммен қоса күнтимесімді де арлы берлі уқалап, кірісіп кетті.
Күнтимесіммен ойнап тойған соң суды мейлінше қатты ашып, бүкіл сабынды шайып шықты. Мен болсам әлі сол позицияда ештеңе дей алмай қатып тұрғанмын. Кенеттен күнтимесімде Жанардың тілін сездім. Жанар күнтимесімді жалауды бастап жіберіпті. Саусақтарымен күнтимесімнің еріндерін ашып тілін ішіне қайта қайта сұғып жалап отыр. Екінші қолы болса менің бөксемді аймалаумен әлек. Мұндаймен алғаш жолыққан мен сасқанымнан не сөйлей алмаймын, не қимылдай да алмадым. Тек көздерімді жұмып менімен болып жатқан оқиғадан ләззәттанып, ыңырсыған дыбыстарды ғана шығарудамын. Бүкіл денем дірілдеп, тізелерім бүгіліп кетті. Тынысым тарылып, жүрек соғысы артып, толқу мен ләззәттың арасында есімнен айырылып құлап қала жаздадым. Жанар «Қорқпа, бұл сенің алғашқы оргазмың. Ендіше рахаттан» – деп күнтимесімнің үстінде ойнаған алақанын жылдамдата түскенде буын буындарым босап, Жанардың алақанына бітірдім. Рахаттан басым айналып, көздерім қарауытып, қан қысымым төмендегендей болдым. Орнымнан тұра алмай душтың ішінде отырған күйі қалып қойдым.
Сол отырғанымнан он минуттай аяққа тұра алмадым. Шамалыдан соң өз өзіме келгенде Жанар жымийып басымнан сипады да, еріндерімнен молынан сүйді. Құрбым екеуіміздің бұл тәжірибемізден соң қашан жалғыз қалсақ, үнемі осылайша бір бірімізді аймалап ләззәттанатын болдық. Айтпақша, ия, сабақтарымыз сол күйінде жайында қалды.
